Summary
Tabiiyetten Çatışmaya Akkoyunlu Timurlu İlişkileri
İlhanlı devletinin yıkılmasıyla Anadolu’nun doğusunda Oğuzlar’ın Bayındır kolu tarafından teşkilatlanmış olan Akkoyunlar, beylik teşekkülü evresinden itibaren Timurlularla metbû ve tabiîlik hukuku çerçevesinde dostane münasebetler geliştirdi. Kara Yülük Osman Bey’in 1400’den itibaren Emir Timur’u metbû kabul etmesiyle başlayan münasebetler sonraki Akkoyunlu Beyleri tarafından siyasi, askeri ve akrabalık ilişkileriyle geliştirilmeye çalışıldı. Akkoyunlu Beyleri ezeli düşmanları Kara Koyunlara karşı Timur ve Timurlu Mirzaları bir koruyucu olarak görmekteydiler. Osman Bey’in ölümünden sonra Ali Bey (1435-1438), Hamza Bey (1438-1444) ve Cihangir Mirza (1444-1453) döneminde Akkoyunlu Timurlu ilişkileri durağan bir sürece girdi. Ancak bu anlayış Uzun Hasan Bey’in Akkoyunların başına geçmesiyle değişti. Güçlü Akkoyunlu devleti müteffiki olan Timurlularla doğrudan çatışmaya başladı. Bu çatışma, Akkoyunlu Uzun Hasan Bey’in Timurluların son güçlü hükümdarı Ebû Said’i öldürmesi ve Timuruluların iç işlerine müdahalesiyle son buldu. Bu makale, Kara Yülük Osman Bey döneminden başlayıp Uzun Hasan dönemine kadar süren Akkoyunların Timurlularla kurdukları siyasi, askeri ve akarabalık münasebetlerini tarihsel süreç içerisindeki değişimlerini incelemektedir.
Keywords
Akkoyunlar, Timur, Kara Yülük Osman, Şahruh, Ebû Said, Uzun Hasan.
